علايم: پف كردن ، لرز ، عطسه ، نفسهای تند و گاهی نيز يك قطعه سفيد و شفاف از بيني پرنده سرازير مي شود. اين بيماری در بعضي از قناريها با اسهال سفيد نيز همراه است. اين بيماري را نبايد با آسم اشتباه كرد.
درمان : استفاده از غذاهاي مقوی ، جلوگيری از كوران و تغييرات دما در محل نگهداری قناری بيمار.
يك قاشق مربا خوري از سولفات دومنيزي در نيم ليتر آب حل كرده و بجای آب تا مدت 24 ساعت به قناری بدهيد.
يك قاشق چايخوري روغن اكاليپتوس در يك فنجان آب جوش ريخته در جلوي سوراخ قفس نگهداريد بطوري كه پرنده از بخار متصاعد شده استنشاق نمايد ولي اين كار نبايد زياد باشد زيرا ممكن است موجب خفگي پرنده شود. پس از 24 ساعت آب اشاميدني مسهل دار پرنده را برداريد و بجاي آن آب آشاميدني كه در آن يك قرص 50 ميلي گرمي ترامايسين حل شده ، بگذاريد.
غذاي سبزي و پرتقال شيرين بايد همه روزه به پرنده داده شود يعني روزي دو بار صبح و بعد از ظهر تعويض شود تا از پلاسيدگي و ترشيدگي آن جلوگيري شود.
