مرغ مینا
شناخت و نگهداری مرغ مقلد (مرغ مینا)
پرنده ای مقلد بنام مرغ مینا .از پرنده های زینتی محسوب شده که در تقلید صدا بی نظیر است.مرغ مینا توجه خیلی ها را به خود جلب کرده است و رقیب قدرتمندی برای طوطی ها مخصوصا کاسکو به شمار میرود.البته شاید مرغ مینا مانند طوطی ها حیوان احساسی نباشد ولی از نظر تقلید صدا حرفهای زیادی برای گفتن دارند.در ادامه سعی شده اطلاعات کاملی در اختیار علاقه مندان قرار گیرد
مرغ مینا:مرغ مینا پرنده‌ای کوچک زیبا و دلنشین است که قابلیت بسیار خوبی برای تقلید صدا دارد و این توانایی شگفت انگیز باعث شده‌است که آدمی از سالیان بسیار دور به پرورش و نگهداری از این پرنده علاقمند شود. تاریخ اهلی شدن آن چندان مشخص نیست اما به نظر می‌رسد که لا اقل سه هزار سال قبل این پرنده برای اولین بار در هندوستان اهلی شده باشد. مینا علاقمندان فراوانی دارد و بیشتر علاقمندان این پرنده را کودکان، زنان خانه دار و اشخاص تنها تشکیل می‌دهند، افرادی که تقلید صدای مینا باعث شده‌است تا در این پرنده همنشین مناسبی بیابند.
شناخت:مینا پرنده‌ای از خانواده سار «استوماتیده» است که به دو صورت وحشی واهلی یافت میشود و دارای نژادهای مختلفی است که معروف ترین این نژادها مینای گوشواره‌ای و مینای معمولی است، نام این پرنده در زبان فارسی «مینا»، «مرغ مینا» و «مینای سخنگو» و «مرغ مقلد» است، در زبان عربی «المینه» ودر زبان انگلیسی Myna، Mynah، Mina، Mynas، Minah و در زبان فرانسوی و اسپانیایی به آن Martin و در زبان آلمانی به آن Beo و در زبان ترکی Mina است.
نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه‌ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان‌ها راه یافته‌است. گونه وحشی این پرنده در جنگل‌ها و دشتها پراکنده‌است و گونه اهلی آن را می‌توان در بسیاری از خانه‌ها مشاهده کرد.
مرغ مینا پرنده‌ای کاملاً اجتماعی و پر سر وصدا است که تا حدودی مانند سارها حالت تهاجمی دارد. اگر به هر دلیلی مورد آزار و اذیت قرار گیرد یا احساس خطر کند و به درختی نزدیک در حوالی لانه اش رفته، صداهای بسیار بلند و ناهنجاری را به معنای اعتراض از خود در می‌آورد. آنها خود را سریعاً با محیط وشرایط اطراف شان تطبیق می‌دهند. بیشتر اجتماع آنها در زمین‌های بایر واطراف باغ‌ها میباشد.
زیستگاه مینای معمولی به طور طبیعی در مناطقی از شرق افغانستان تا جنوب غربی چین واقع شده‌است. آنها اغلب سرزمین‌های باز وکم درخت را برای زندگی ترجیح می دهند. اما در بعضی از موارد در میان تمدن شلوغ شهری هم مانند پارک‌ها، گلخانه‌ها و مزارعی که به دست انسان‌ها ساخته شده‌است دیده می‌شوند. آنها برای تفریح وسرگرمی با دیگر مرغهای مینا گلاویز می‌شوند وبه نزاع‌های دوستانه می‌پردازند. اما این نبردها به خشونت و خونریزی نمی‌انجامد. این پرنده انسان را از وجود مار مطلع می‌سازد و با مشاهده این حیوان با سروصدای زیاد محل وجود مار را به انسان نشان می‌دهد.
قدرت سخنگویی: مرغ مینا پرنده ای باهوش است که قدرت تقلید صدای فوق الاده ای دارد مینا قادراست که واژه‌ها را تقلید کند و کلمات زیادی را حفظ کند، و می تواند کلمات زیادی را بیاموزد و صداهای اطرافش مانند صدای زنگ خانه یا تلفن یا دزدگیر ماشین و.... را به خوبی تقلید کند تا به انجا که به اشتباه بیفتید که مثلا این صدای تلفن است یا مرغ مینا.
به همین علت در هندوستان و بسیاری از کشورهای دیگر آسیایی به عنوان پرنده‌ای اهلی و خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پرنده در هندوستان رمز عشق به شمار می‌روند زیرا که در طول زندگی بسیار ازدواج می‌کنند و برخی از دلباختگان هندی برای به دست آوردن دل محبوبه خود مرغ مینایی را تهیه کرده و پس از آموزش دادن چند کلمه محبت آمیز آن را به محبوبه خود پیشکش می‌کنند.
خریداری: مرغ مینا (مرغ مقلد) بهتر است این پرنده را از وقتی خیلی کوچک است حدودا ۲ تا ۳ هفته ای خریداری کنید زیرا خطر مردن را هم پشت سر گذاشته.وقتی خیلی کوچک هستند و هیچ بال و پری در نیاورده اند بدنشان به باد حساس است و نباید در مجاورت باد قرار گیرند،
بهترین موقع برای خرید جوجه مرغ مینا ماه های خرداد و تیر است
پرنده های بزرگتر تا اخر عمر وحشی می مانند و بهتر است انها را در طبیعت رها کنید.
تعیین سن: هرچه بیشتر از سن مرغ مینا بگذرد دور چشم هایش بیشتر رو به رنگ زرد می رود. و با چین و چروکهای ریزی همراه می شود.
تعیین جنسیت: کافیست به دهان باز این پرنده نگاه کنید اگر داخل دهانش سیاه رنگ بود یعنی نر و در غیر اینصورت ماده
جنس نر بهتر است یا ماده؟ هر دوی انها مقلدین خوبی هستند و پرنده ماده هم به خوبی پرنده نر قدرت حرف زدن و فراگیری کلمات و جملات را دارد. اماعده ای اعتقاد دارند مرغ مینای نر سخنگوی بهتری است. اما در عوض مرغ مینای نر پس از ۲ سال که به بلوغ رسید مست می شود و در صورت امکان از خانه به دنبال جفت فرار خواهد کرد.
جیره غذایی: پرنده ای همه چیز خوار است انواع میوه ها و دانه ها و حشرات و جانوران کوچک مانند ملخ و پروانه. نوعی غذای اماده هم برای این پرنده در دسترس است با نام دانه پارس
طول عمر: حداکثر ۱۵ سال ، در اواخر عمر پرها ریخته و رویش مجدد نخواهد داشت، در این دوران هم به مانند دوران کوچکی به باد و سرما حساس هستند.مرغهای مینای پیر را بویژه در ماه های سرد بایستی در دمای معتدلی نگه داشت تا دچار لرزش و اشکالات تنفنی نشوند.
نکاتی در مورد جوجه مینا و نگهداری ان
دقت كنید كه یك مینای سالم، در مدت شش هفته یا اندكی بیشتر، پردار خواهد شد.
چشمهای انها شفاف درخشان، مجاری بینیش باز و شفاف، و پرهای اطراف معقد تمیز می باشد.
پر و بال مینای نوزاد، تیره و مات بوده و پوست غبغبش محكم، و زرد كمرنگ است
مرغ مینا پرنده حسودی است یعنی به وجود پرنده یا حیوان دیگری در خانه و نزد صاحبش حسادت می کند ، اگر از سوی کسی ازار ببیند فراموش نکرده و اگر موقعیت مناسب باشد بالاخره تلافی خواهد کرد.
شاید بتوان گفت مرغ مینا بهترین پرنده مقلدی است که تا کنون شناخته شده اما نگهداری از ان وقتگیر و دشوار است، مرغ مینا طبق عادت هنگام غذا خوردن خورده های میوه یا دانه ها و غذاهای نرم را به اینطرف و انطرف می پاشد روزنامه ای که در کف قفس این پرنده قرار داده می شود باید هر روز و یا ۲ بار در روز تعویض شود. میله داخل قفس این پرنده هم باید دائما شسته و تمیز شود. امکانات و وسایل لازم برای ابتنی روزانه مرغ مینا نیز باید در فقس پرنده فراهم باشد.برای این کار می توان از یک کاسه سفالی که کف قفس قرار داده می شود استفاده کرد. همچنین می توان پیش از ابتنی قسمت جلوی قفس را با یک ورقه پلاستیکی تمیز پوشاند تا از خیس شدن اطراف جلوگیری به عمل اید.
مرغ مینا بر خلاف طوطی ها اصلا خجالتی نیست و پیش روی غریبه ها و تازه وارد ها هم به راحتی صحبت می کنند.
حتما تا به حال دیده اید که جوجه ی پرندگاه مختلف کنار منقارشان "زرد رنگ " است ، در این حالت که کناره های منقار شل و نرم است جوجه توانایی نوک زدن به زمین و دانه برداشتن را ندارد. به خاطر همین است جوجه ی پرنده ای مانند گنجشک یا مرغ مینا یا... حتی پر و بال هم در اورده باشند و به اینطرف و انطرف هم بپرند اما باز مادرشان غذا را در دهانشان می گذارد. هنگامی که سن جوجه مرغ مینا از یک ماهگی گذشت قسمتهای زرد رنگ ناحیه منقار از بین رفته و جای خود را به یک منقار قوی و سفت می دهند که روز به روز محکمتر می شود ، در این حالت پرنده احساس جوانی و قدرت می کند.
مرغ مینا ها حتی انهایی که از اول به دست صاحب خود بزرگ شده اند ،دوست ندارد که در دست گرفته شوند. اما اگر مجبور شدید که یک مرغ مینا را دست بگیرید شب هنگام تاریکی بهترین موقعیت است چون قدرت دید کمتری در تاریکی دارد و احتمالا ضربات دردناک کمتری به شما وارد می کند هنگام تاریکی.
رده بندی علمی مینا
خانواده سارسانان «استومیده Stumidae » خانواده‌ای است که سه جنس مینا را در بر می‌گیرد و این جنس‌ها عبارتند از:
جنس مینای گوشواره‌ای یا گراکولا Gracula دوازده گونه
جنس مینای معمولی یااکری دوتریس Acridotheres هشت گونه
جنس مینای بالی یا لیکوپسار Leucopsar یک گونه
رنگ واندازه وشکل ظاهری مینای معمولی
مینای معمولی سر و گردنی سیاه رنگ و پشت و سینه آن قهوه‌ای رنگ و در هنگام پرواز لبه‌های دم و زیر بال‌ها به رنگ سفید دیده می‌شوند. منقار و پاها و پوست پشت چشم‌ها به رنگ زرد است. رنگ پر مینای ماده همانند مینای نر است اما جثه کوچک تری دارد و رنگ پر و بال آن کم رنگ تر است. این پرنده برخلاف بسیاری از پرندگان به جای جهیدن بر روی زمین راه می‌روند. لکه‌های زرد موجود در پس سر مینای گوشواره‌ای در مینای معمولی دیده نمی‌شود و یا به صورت‌های دیگر و رنگ‌های دیگر ظاهر می‌شوند برای مثال در «مینای بانک» این لکه به رنگ پرتقالی است. لبه‌های دم پرنده در گونه مینای معمولی به رنگ سفید است و در مینای دمگاه سفید، رنگ پرهای اطراف دم پرنده نیز به رنگ سفید است.
مینای گوشواره‌ای:
به طور کلی رنگ پر و بال تمام انواع مینای گوشواره‌ای سیاه متالیک است که در صورت تابش نور به رنگ‌های ارغوانی رنگین کمان، فیروزه‌ای و یا سبز تیره در می‌آیند. تمامی انواع مینای گوشواره‌ای، لکه‌های زردی در پشت و زیر چشم دارند که اندازه آن ازگونه‌ای به گونه دیگر متفاوت است و رنگ آن از زرد تیره تا زرد روشن متفاوت است، به این لکه‌ها «گوشواره» می‌گویند. تعداد این لکه‌ها معمولاً در پس سر دو عدد و در زیر چشم یک عدد میباشد و در برخی از گونه‌ها ممکن است که این لکه‌ها به یکدیگر متصل شده و لکه زرد بزرگی در پس سر پرنده تشکیل دهند
مینای بالی : رنگ بدن سفید و متمایز از سایر مینا ها میباشد
توضیحات تغذیه مینا
مینا پرنده‌ای همه چیز خوار است و در طبیعت بیشتر بر انواع میوه‌ها، دانه‌ها، حشرات و جانوران کوچک نظیر ملخ و پروانه تغذیه میکند و معمولاً با پرسه زدن روی زمین به دنبال غذا می‌گردد. برگ‌ها را زیر و رو میکند و سعی میکند کرم‌ها و حلزون‌های مخفی شده در زیر برگ‌ها را صید کند. البته علاوه بر میوه جات و دانه جات بر کرم خاکی، گل، شهد گل و فضله ماكیان نیز تغذیه میکند. از موش و قورباغه و مارمولک نمی‌ترسد و آنها را شکار میکند و حتی در صورت لزوم به تخم سایر پرندگان نیز رحم نمی کند. گاهی اوقات نیز بر روی پشت گاوها می‌نشیند و سعی میکند که حشرات موجود بر روی آن و یا حشرات موجود در اطراف تغذیه نماید. مینا بر روی زمین‌های شخم زده نیز به دنبال حشراتی می‌گردد که براثر شخم زدن از زیر خاک بیرون آمده‌اند، به هرحال پرنده‌ای مفید به شمار میرود که می‌توان به راحتی از آن برعلیه آفات کشاورزی استفاده کرد.
تولید مثل مینا
در شهر، مینای بالغ لانه خود را زیر لبه پشت بام می‌سازد و اما در بیرون شهرها معمولاً لانه خود را در سوراخ درخت‌ها می‌سازد و یا این که از لانه‌های قدیمی پرندگان دیگر استفاده میکند. لانه مینا از علف و شاخه‌های نازک همراه با تکه‌های کاغذ و غیره ساخته میشود. هردو والدین جوجه‌ها را بزرگ می‌کنند و لانه را نیز به کمک هم می‌سازند. قبل از تخمگذاری پرنده نر چنانچه کاکل داشته باشد کاکل خود را بر می‌افرازد و در معرض دید پرنده ماده می‌گذارد و منقار خود را بالا و پایین می‌برد و از خود صدای مخصوصی در می‌آورد و اقدام به تمیز کردن پر وبال پرنده ماده میکند و بدین گونه سعی میکند توجه پرنده ماده را به طرف خود جلب کند. البته گاهی نیز دیده شده که دو پرنده نر در کنار هم این رفتارها را از خود نشان داده‌اند. پرنده ماده نیز در قبال رفتارهای جنسی پرنده نر تحریک شده و به آرامی روی نشیمنگاه نشسته و با پایین آوردن بدن خود، پرنده نر را به جفتگیری دعوت میکند. جفتگیری چند ثانیه بیشتر به طول نمی‌کشد و ممکن است که پرنده نر چندین بار در یک روز جفتگیری کند اما در واقع برای بارور کردن یک خوشه تخم، فقط یک بار جفتگیری کافی است. پس از جفتگیری پرنده ماده خود را برای تخمگذاری آماده میکند.
