نوازش کردن طوطی

نوازش طوطی

در طبیعت نوازش شدن طوطی یا خاراندن سر توسط جفت انجام میگیرد در حالی که در اسارت در صورتی که جفتی برای طوطی تهیه نکرده باشید و به صورت انفرادی و اهلی طوطی خود را نگهداری کنید این وظیفه به عهده شماست و طوطی اهلی شده شما را به عنوان جفت برای نوازش کردن سر یا خاراندن فرا میخواند. شاید اصطلاح خاراندن سر برای طوطی درست نباشد.زیرا طوطی ها بیشتر علاقه دارند عشق بازی کنند و نوازش شوند یا پرهایشان توسط جفت مرتب و تمیز شود و اینکه بگوییم دوست دارند سرشان خاریده شود درست نیست زیرا انها میتوانند با یک پاشان پوست و پرهای سر و گوش و ..... را بخارانند.

روش صحیح نوازش طوطی

بعضی ها فکر میکنند هر وقت بخواهند میتوانند طوطی خود را نوازش کنند.شاید بعضی دیگر طوطی را مانند سگ تلقی کرده و میخواهند کل پرها و بدن پرنده را با دست نوازش کنند ولی باید گفت نوازش طوطی اصول و راه و رسمی دارد و نمیتوان مانند نوازش کردن سگ یا سایر موجودات با ان برخورد کرد.

اصولا طوطی اهلی شده اجازه جولاندن و نوازش کردن را به صاحب خود میدهد.اما بارها دیده شده طوطی که رام نباشد یا نگهدارنده اش مورد علاقه ان نباشد اجازه نوازش را به نگهدارنده نمیدهد.بنابراین سعی نکنید طوطی خود را به زور نوازش کنید.احتمالا طوطی ای به شما اجازه نوازش میدهد که حداقل از شما نترسد و با نزدیک کردن دست شما به طوطی فرار نکند.در کل باید طوطی شما را به عنوان همدم یا جفت بپذیردو انقدر به شما اطمینان داشته باشد تا این اجازه را به شما بدهد.

برای نوازش طوطی صبر و حوصله بسیار مهم است و کوچکترین خطا ممکن است اعتماد طوطی به شما سلب شود و جواب و پاداش شما را با یک گاز محکم بدهد.زمانی که طوطی سر خود را کنار دست یا صورت شما خم کرد و با تکانهای سر و با گازهای ارام منقار شما را به نوازش سرش فرا خواند به ارامی و در ابتدا تنها با یک انگشت شروع به نوازش طوطی خود کنید.در نوازش کردن زیاده روی نکنید.بار اول ممکن است طوطی شما را حین نوازش گاز بگیرد.ولی این کار طوطی ادامه نداشته و بعد از جلب اعتماد او دیگر این کار را تکرار نمیکند.

شاید سوال کنید چگونه نوازش کنیم که میتوان مثل زیر این کار را نجام دهید

1)با انگشت خود پرها را کنار زده و با نوک انگشتتان پوست سر طوطی را بخارانید.(در این کار زیاده روی نکنید و فشار زیادی ایجاد نکنید)
2)در حالی که انگشت اشاره خود مشغول خاراندن سر طوطی است میتوانید دست شست خود را به انگشت اشاره اضافه کرده و پرها را از ته گرفته و بین دو انگشت خود به ارامی با فشار ملایم رد کنید
3)فقط به پرهای سر بسنده نکنید بلکه پرهای ناحیه گوش ، کنار گلو و اطراف چشم نیر مورد توجه طوطی میباشد و جولاندن انها لذت خاصی به طوطی میدهد

طوطی بعد از کمی نوازش پاداش شما را میدهد و در عوض انگشت شما را میخاراند و به قول خودش تشکر میکند یا به نوبه ای عشق بازی میکند.

بعد از چند بار نوازش طوطی توسط شما طوطی دیگر از شما واهمه نداشته و روابط عمیقی بین طوطی و شما ایجاد میشود و این کار را میتوانید راحتر و بدون ترس از گازگرفتگی از طرف طوطی انجام دهید

نکته:هیچ گاه در نوازش طوطی خود زیاده روی نکنید و اجازه دهید خود طوطی شما را برای نوازش خود فرا بخواند و نکته دیگر اینکه هیچ گاه با اشیاء مانند چوب و .... سر طوطی خود را نوازش ندهید.

ادامه مطلب

تغذیه طوطی ها

تغذیه طوطی ها

در طبیعت طوطی ها از خوراکی بسیار متنوع تغذیه میکنند و به ندرت اتفاق می افتد که چند روزی را از یک غذای معین تغذیه کنند.در زمانی که دانه ها کمیابند از اجزای ساقه ها یا گیاهان استفاده میکنند برخی طوطی ها گاهی از حشرات ولارو انان تغذیه میکنند بنابراین فراهم کردن غذای کامل و مورد علاقه اشان در اسارت کمی دشوار است ولی میتوان تمامی احتیاجات غذایی را برای طوطی ها در اسارت به سادگی فراهم کرد

طوطی ها مانند سایر حیوانات به مواد خوراکی اصلی،چربی ،پروتئین ،هیدرات کربن نیازمندند انان نیز به ویتامینها واملاح معدنی و برخی مواد خاص دیگر نیز احتیاج دارند.انواع طوطی ها به دانه های چرب مانند تخمه افتابگردان بسیار علاقه مندند و شاید گروهی دیگر به هیدرات کربن تمایل داشته باشند.املاح و ویتامینها در میوه و سبزیجات به وفور یافت میشود که طوطی ها هم به اینجور غذاها علاقه میورزند.مواد معدنی اضافی را میتوان به فرم اهکی (سپیا )در اختیار طوطی قرار داد

در مجموع خوراک طوطی را میتوان به 4 گروه تقسیم کرد

1)دانه ها:خوراک پایه اکثر طوطی ها را دانه ها تشکیل میدهند بس به نیاز پرنده میتوان برای او مخلوط از دانه ها را تهیه کرد مثلا برای طوطی ها بزرگ میتوان از مخلوطی از دانه ها نظیر تخمه افتابگردان،بادام،بادام زمینی،تخم کدو و.... استفاده کرد شاید طوطی های بزرگ مانند ارا یا کاکادوها به راحتی بادام پوستدار را بشکنند ولی برای طوطی های متوسط مانند امازون ها ،طوطی اسکندر و... بهتر است بادام یا سایر دانه ها با پوسته سخت را به صورت پوست کنده در اختیارشان قرار دهیم.برای طوطی های کوچک نظیر مرغ عشق ها جدایی ناپذیر و سایر طوطی های کوچک میتوان از مخلوط دانه ها مانند تخم افتابگردان به صورت پوستدار یا پوست کنده(بسته به نوع طوطی و قدرت پوست کردن دانه)،تخم کتان،ارزن ،شاهدانه و سایر دانه های کوچک را مخلوط و در اختیارشان قرار داد


طوطیهای بزرگ


تخمه افتابگردان، بادام(به صورت پوست کنده یا پوست دار)بادام زمینی،تخمه کدو،فندق (پوست دار یا بدون پوسته)،گردو(به صورت پوست دار یا بدون پوست) و سایر دانه ها

طوطیهای متوسط


تخمه افتابگردان،بادام پوست کنده و قطعه قطعه شده،کردو پوست کنده، بادام زمینی ،از سایر دانه ها مانند تخم کتان ،ارزن،جو،شاهدانه و.... نیز در مخلوط دانه ها استفاده کنید

طوطیهای کوچک


تخمه افتابگردان(پوست دار یا بدون پوست)تخم کتان،ارزن،جو،شاهدانه،تخم چقندر،سیاه دانه ،تخم شلغم ،گردو،بادام،فندق و بادام زمینی را میتوان به صورت رنده شده یا کاملا خورد شده در مخلوط غذایی استفاده کرد

برای طوطی ها، چه بزرگ و کوچک از مخلوط دانه های موجود استفاده کنید وتنها به جدول بالا بسنده نکنید.طوطی ها از بین مخلوط دانه ای که در اختیارشان قرار میگیرد دانه مورد نظر را انتخاب کرده و میخورند شاید چند دانه مورد توجه طوطی باشد یا شاید از یک دانه خاص تغذیه کنند،شاید در یک فصل از فلان دانه و در فصل دیگر از دانه دیگری تغذیه کند طوطی های بزرگ نظیر کاکادو ها حتی دانه های ریزی مانند ارزن یا تخم کتان را با سرعت پوست کنده و میخورند.حتی طوطی های کوچک با وجود اینکه قدرت شکستن بادام را ندارند ولی علاقه زیادی به خوردن محتوای ان دارند.همیشه دانه های متنوعی را در اختیار طوطی ها قرار دهید و طوطی خود را با دانه ای خاص یا غذایی خاص به اجبار تغذیه نکنید تمامی ترکیبات و احتیاجات غذایی طوطی مانند هیدرات کربن،چربی و پروتئین ها را میتوانید با مخلوط دانه ها در اختیار طوطی ها قرار دهید

۲)میوه و سبزیجات:میوه و سبزیجات مورد علاقه طوطی ها میباشند وطوطی ها در زندگی طبیعی از انها برای دریافت ویتامینها واملاح معدنی از ان استفاده میکنند.میوه جات باید روزانه در اختیار طوطی ها قرار گیرد میوه هایی مانند سیب درختی،هویج،انگور،البالو،گیلاس،موز و..... را میتوان به طوطی ها ارائه داد تجربه نشان داده اکثر طوطی ها سیب درختی و هویج را دوست دارند ولی بعضی از انها خیار یا حتی هندوانه را هم ترجیع میدهند شما میتوانید میوه های مختلف را به طوطی ارائه دهید و میوه مورد علاقه اش را پیدا کنید

سبزیجاتی نظیر کاهو،کلم،گشنیز،شاهی و سایر سبزیجات خوردنی را میتوان به طوطی ها ارائه داد.اکثر طوطی ها در میان سبزیجات کاهو را انتخاب میکنند و علاقه خاصی به این سبزی دارند.

۳)خوراک نرم یا حیوانی:شاید خوراک حیوانی برای زمان تکثیر و پرورش استفاده شود و شاید عده ای خوراک حیوانی را منع کنند ولی تغذیه طوطی ها گه گاه با خوراک حیوانی مسئله ای را پیش نخواهد اورد ویک غذای مقوی محسوب میشود مخصوصا هنگام تکثیر برای اماده سازی جفت غذای مکملی محسوب میشود

تخم مرغ رایجترین غذای حیوانی برای تغذیه طوطی ها به حساب امده ولی همه طوطی ها به ان علاقه ندارند،به هر حال گوشت پخته مرغ بدون ادویه نیز خوراک حیوانی محسوب شده ومیتوان به طوطی ها ارائه کرد

۴)سایر غذاهای مناسب طوطی

با وجود اینکه غذای اصلی طوطی ها را دانه ها به همراه میوه و سبزیجات تشکیل میدهد میتوان به طوطی ها غذاهای مختلف دیگری نظیر برنج اب پز بدون نمک ،نان تست یا خمیر نان باگت، انواع حبوبات به صورت اپز،ذرت تازه،میوه جات مختلف ،انواغ غذاهای اماده به صورت پرس شده،ویتامین های مخصوص طوطی ، املاح معدنی اضافی مانند (سپیا) و سایر غذاهایی که برای طوطی ها مضر نیست(برای اطلاع از غذاهای مضر برای طوطی ها به موضوعات سایت و قسمت مورد نظر مراجعه کنید)

خوراک لوری ها:لوری ها در طبیعت علاوه بر میوه ها و دانه های نیم رسیده از عصاره و مغز گل ها نیز تغذیه میکنند در اسارت خوراک اصلی لوری ها از دانه های پخته تشکیل یافته که با عسل یا شکر انگور شیرین میشوند.علاوه بر این خوراک نان سوخاری نرم شده در شیر و قطعات میوه ارائه میگردد.برای انواع درشت لوری انواع انگور و میوه جات را به صورت درسته ارائه نمود.به منظور تکمیل کردن خوراک لوری ها میتوان از برنج ،ذرت پخته،حبوبات تازه و غذاهای اماده خمیری مخصوص لوری ها استفاده کرد

نکته: خوراک لوری ها به دلیل خمیری بودن و تازه بودن به زودی فاسد میشود و باید روزانه تهیه شود

توجه :به دلیل اینکه ویتامینها و املاح موجود در حبوبات و دانه ها زمانی که پخته میشوند از بین میروند باید مولتی ویتامین مخصوص طوطی ها به لوری ها ارائه شود

ادامه مطلب

بیماری پرکندن در طوطیها

بیماری پرکندن در طوطیها

عارضه پرکنی یک سندرم یا علل مختلف است که در اکثر طوطی ها شایع است.علت این رفتار پیچیده است و فقط بستگی به یک عامل ندارد. اما اکثرا ایجاد این وضعیت اختلالی در پرنده ریشه ای روحی روانی دارد که انرا می توان با جویدن ناخن در انسان مقایسه کرد اما این بیماری کندن و جویدن پرها فقط میان منقار کج ها یعنی طوطی ها دیده میشود که تا حدودی عجیب است .پرنده قسمتهای در دسترس منقار را میجود و این عارضه به همین راحتی شکل میگیرد، در ابتدا با تکه تکه شدن پرها مواجه ایم و با پیشرفت پرکنی شاهد لخت شدن قسمتهایی مانند سینه هستیم و در انتها پرنده پرهای هر جایی که در دسترس منقار باشد را میکند .درمان عارضه پرکنی کار راحتی نیست و در این کار باید تمام تلاش خود را برای بهبود پرنده مبذول داشت در ابتدا به عوامل مختلف این عارضه میپردازیم و در انتها به درمان یکایک موارد خواهیم پرداخت

فعالیت جنسی سرکوب شده )اکثر طوطی هایی که بدون جفت بمانند و همدمی نداشته باشند احتمال پرکنی در انها تشدید میشود(تنها ماندن در زندگی کنار انسانها )طوطی هایی که همدمشان انسانها هستند تحمل دوری و تنهایی را نداشته و علاقه مندند همیشه در کنار صاحبشان باقی بمانند.عدم وقت کافی و تنها گذاردن طوطی یکی از دلایل روحی روانی در پرکنیست(تغذیه نامناسب)یکی از دلایل پرکنی طوطی ها نرسیدن مواد مورد نیاز و ضروری برای بدن می باشد (تغیر مکان)طوطی هایی که مدت زیادی در یک مکان خاص نگهداری شدند وبه انجا خو گرفته اند با تغیر مکان مخصوصا زمانی که با تغیر صاحب نیز همراه باشد عصبی و افسرده میشوند و احتمال پرکنی در انها وجود دارد(انگلهای خارجی یا التهابات پوستی)انگلهایی ویا التهابات پوستی که ممکن است پرهای طوطی را الوده کرده باشد و طوطی در راه خلاص شدن از این انگلها شروع به کندن پرها میکند(کمبود اشتغال و سرگرمی )طوطی ها اکثر روز را در کند و کاو و اشتغال به سر میبرند و عدم این تحرک باعث پرکنی میشود که ممکن است به دلایلی مانند قرار گرفتن طوطی در قفس کوچک در زمان زیاد یا عدم وجود وسایل بازی و اشتغال پیش اید(حمام ندادن طوطی)استحمام ندادن طوطی باعث خشکی و شکنندگی پرها شده و یکی دیگر از علل پر کنیست که جنبه روحی روانی نداشته و غفلت ما باعث این عارضه شده است.
عوامل زیاد دیگری هم وجود دارد که مهمترین انها در بالا ذکر شد و در اصل منظور از اطلاعات بالا ریشه یابی علل پرکنیست.زیرا درمان پرنده پرکن بدون دانستن علل پرکنی میسر نیست عوامل دیگری را به صورت تیتر وار ذکر میکنم تا بیشتر بتوان در مورد پرکنی پرنده تصمیم گرفت:

عوامل دیگر به صورت تیتر وار: وجود حیوان دیگری نزد صاحب پرنده،گرمای بیش از حد، هوای خشک زیرا موطن اصلی طوطی ها هوایی مرطوب دارد نه خشک و...

درمان:درمان پرکنی اگرچه کار دشواریست ولی امکان پذیر است و نباید پرنده را به همان حال رها کرد تا تمامی بدنش را لخت کند. راه های درمانی زیادی وجود دارد که میتوان به مهمترین ان یعنی گردنبند الیزابت ، و پوزه بند اشاره کرد که به هیچ عنوان در هیچ جایی توصیه نمیشود و باید از استفاده ان جدا خوداری کرد زیرا این کار باعث عصبی شدن بیشتر طوطی میشود و استفاده از ان را در هر صورت منع میکنیم.

راهای درمان:طوطی های پرکنی که از روی تنهایی پرکن شده اند و شما وقت کافی برای کار و نزدیکی با طوطی ندارید را باید جفت کرد یعنی همدمی برای او تهیه کرد.بهتر است بعد از تعین جنسیت پرنده جفت مناسبی را برای او تهیه کنید.با این کار، اگر چه جفت شدن وعادت کردن پرنده به هم طول میکشد ولی راه مناسبی برای جلوگیری از پرکنی است

در صورتی که وقت کافی برای طوطی دارید بهتر است بیشتر به طوطی خود نزدیک باشید با او بازی کنید و طوطی خود را سرگرم کنید تا جایی که طوطی از روی سرگرمی کندن پرهای خود را فراموش کند

در صورتی که پرهای طوطی جلای خود را از دست داده و علل پرکنی که دامپزشک ان را تشخیص میدهد عدم تغذیه صحیح و کمبود ویتامین ها و مواد معدنیست به دستور دامپزشک از مولتی ویتامین و مواد مغذی و معدنی استفاده کنید

طوطی های پرکنی که با تغیر مکان زندگی یا تغیر صاحب پرکن شده اند باید به سرعت به مکان قبلی و نزد صاحب خود برگردند و تغیر مکان کم کم و به مرور زمان با اشنا کردن کم کم طوطی به محیط جدید انجام شود

انگلها یکی از عوامل پرکنیست که طوطی مرتبا خود را مخارانند و حتی برای خلاص شدن از انگلها پرهای خود را میکنند برای تشخیص انگل پوستی و بین پرها که ممکن است شپش ،کنه و غیره باشد بهتر است نزد دامپزشک ماهر بروید و برای درمان از اسپری ها یا دستورالعملی که دکتر دامپزشک میدهد استفاده کنید

کمبود اشتغال و سرگرمی یکی از علل پرکنیست که میتوان با ایجاد یک محیط مانند درخت خزیدندر این قسمت در مورد درخت خزیدن صحبت شده) )و اسباب بازی های مختلف ،چوب و.....، طوطی را به سرگرمی و اشتغال وادار کنید پرنده را کمتر در قفس زندانی کنید و محیط ازاد و وسایل سرگرمی برای طوطی تهیه کنید

خشکی پرها باعث از بین رفتن جلا و شکنندگی پرها میشود پرنده گانی مانند طوطی را در فصل گرما حداقل هفته ای یک بار و در فصل زمستان ماهیانه حمام دهید در صورت پرکنی باید پرنده را هفته ای ۳ بار حمام داد فقط مواظب باشید پرنده سرما نخورد

هر عاملی را که فکر میکنید باعث پرکنیست باید ضد ان را به وجود اورد.در کل برای درمان پرکنی باید عامل ان را تشخیص داد وسپس با درمان مناسب این عارضه را از بین برد

ادامه مطلب

بیماری نیوکاسل در طوطیها

بیماری نیوکاسل

بیماری نیوکاسل بیماری واگیردار و کشنده انواع پرندگان اهلی و وحشی و از جمله طوطی ها و کاسکو می باشد . شدت واگیری بر حسب شدت ویروس بسیار متفاوت است .گاهی بیماری در پرنده بالغ به صورت خفیف بروز می کند و گاهی نیز به فرم حاد یا فوق حاد تظاهر می یابد که در چنین حالتی معمولا علایمی نظیر : بی اشتهایی ، بی حالی ، نارسایی های تنفسی ، اسهال سبز ، علایم عصبی و فلجی بال و گردن دیده می شود. عامل بیماری نیوکاسل در کاسکو پارامیکسو ویروس تیپ یک (PMV1) است . ویروس نیوکاسل به سه گروه خفیف و متوسط و شدید دسته بندی می گردد . بیماری بوسیله آب ، غذا و ظروف آلوده و تماس مستقیم پرنده بیمار با سالم منتقل می شود .

نشانه های بیماری :بیماری در هر سنی طوطی ها را مبتلا می کند . ولی اصولا جوجه ها به این بیماری حساس تر هستند . فرم حاد و فوق حاد بیماری بسیار خطرناک بوده و می تواند در مدت کوتاهی طوطی را از پای در آورد . در فرم های حاد و فوق حاد بیماری علائم تنفسی بصورت سرفه و خس خس های متناوب ، ترشحات مخاطی ، علائم گوارشی نظیر اسهال سبز و علائم عصبی نظیر فلجی بال ها و گردن می تواند در طوطی اتفاق افتد . گاهی اوقات نیز تورم دور چشم ها و گردن دیده می شود .

پیشگیری و کنترل :پیشگیری از این بیماری بر دو اصل رعایت اصول بهداشتی و واکسیناسیون استوار است.

الف ) رعایت اصول بهداشتی :وسایل و ظروف داخل قفس طوطی را باید همیشه تمیز و بهداشتی نگاه داشت و در هنگام تغذیه سعی کرد غذای طوطی را از مراکز و فروشگاه های مطمئن خریداری کرده و در اختیار پرنده قرار داد . از قرار دادن قفس سایر پرندگان نظیر مرغ عشق ، قناری ، کبوتر و ماکیان در کنار قفس طوطی خودداری نمود . در صورت تمایل به خرید یک طوطی دیگر باید طوطی جدید را حداقل به مدت ٢ هفته در محل جداگانه ای قرنطینه کرد و پس از اطمینان کامل از سلامتی وی ، آنرا در قفس جداگانه ای در کنار طوطی قدیمی قرار داد .

ب ) واکسیناسیون :به ۴ صورت قطره ای ، اسپری ، خوراکی و تزریقی در دسترس می باشد و بهتر است از نوع کشته و روغنی آن که بصورت دوگانه ، سه گانه و یا چهارگانه تهیه شده باشد ، پس از مشورت با دامپزشک معالج استفاده نمود .

درمان :این بیماری درمان ندارد و در کشورهایی که طوطی ها را به طور قانونی وارد می کنند ، پس از اعمال مقررات قرنطینه ای چنانچه آلودگی یکی از آنان به این بیماری محرز شود ، تمام گله را کشتار نموده و از ورود آنها به داخل کشور ممانعت به عمل می آید .

ادامه مطلب

شناخت و نگهداری مرغ مقلد (مرغ مینا)

مرغ مینا
شناخت و نگهداری مرغ مقلد (مرغ مینا)

پرنده ای مقلد بنام مرغ مینا .از پرنده های زینتی محسوب شده که در تقلید صدا بی نظیر است.مرغ مینا توجه خیلی ها را به خود جلب کرده است و رقیب قدرتمندی برای طوطی ها مخصوصا کاسکو به شمار میرود.البته شاید مرغ مینا مانند طوطی ها حیوان احساسی نباشد ولی از نظر تقلید صدا حرفهای زیادی برای گفتن دارند.در ادامه سعی شده اطلاعات کاملی در اختیار علاقه مندان قرار گیرد


مرغ مینا:مرغ مینا پرنده‌ای کوچک زیبا و دلنشین است که قابلیت بسیار خوبی برای تقلید صدا دارد و این توانایی شگفت انگیز باعث شده‌است که آدمی از سالیان بسیار دور به پرورش و نگهداری از این پرنده علاقمند شود. تاریخ اهلی شدن آن چندان مشخص نیست اما به نظر می‌رسد که لا اقل سه هزار سال قبل این پرنده برای اولین بار در هندوستان اهلی شده باشد. مینا علاقمندان فراوانی دارد و بیشتر علاقمندان این پرنده را کودکان، زنان خانه دار و اشخاص تنها تشکیل می‌دهند، افرادی که تقلید صدای مینا باعث شده‌است تا در این پرنده همنشین مناسبی بیابند.

شناخت:مینا پرنده‌ای از خانواده سار «استوماتیده» است که به دو صورت وحشی واهلی یافت می‌شود و دارای نژادهای مختلفی است که معروف ترین این نژادها مینای گوشواره‌ای و مینای معمولی است، نام این پرنده در زبان فارسی «مینا»، «مرغ مینا» و «مینای سخنگو» و «مرغ مقلد» است، در زبان عربی «المینه» ودر زبان انگلیسی Myna، Mynah، Mina، Mynas، Minah و در زبان فرانسوی و اسپانیایی به آن Martin و در زبان آلمانی به آن Beo و در زبان ترکی Mina است.

نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه‌ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان‌ها راه یافته‌است. گونه وحشی این پرنده در جنگل‌ها و دشت‌ها پراکنده‌است و گونه اهلی آن را می‌توان در بسیاری از خانه‌ها مشاهده کرد.

مرغ مینا پرنده‌ای کاملاً اجتماعی و پر سر وصدا است که تا حدودی مانند سارها حالت تهاجمی دارد. اگر به هر دلیلی مورد آزار و اذیت قرار گیرد یا احساس خطر کند و به درختی نزدیک در حوالی لانه اش رفته، صداهای بسیار بلند و ناهنجاری را به معنای اعتراض از خود در می‌آورد. آن‌ها خود را سریعاً با محیط وشرایط اطراف شان تطبیق می‌دهند. بیشتر اجتماع آن‌ها در زمین‌های بایر واطراف باغ‌ها می‌باشد.

زیستگاه مینای معمولی به طور طبیعی در مناطقی از شرق افغانستان تا جنوب غربی چین واقع شده‌است. آن‌ها اغلب سرزمین‌های باز وکم درخت را برای زندگی ترجیح می‌ دهند. اما در بعضی از موارد در میان تمدن شلوغ شهری هم مانند پارک‌ها، گلخانه‌ها و مزارعی که به دست انسان‌ها ساخته شده‌است دیده می‌شوند. آن‌ها برای تفریح وسرگرمی با دیگر مرغ‌های مینا گلاویز می‌شوند وبه نزاع‌های دوستانه می‌پردازند. اما این نبردها به خشونت و خونریزی نمی‌انجامد. این پرنده انسان را از وجود مار مطلع می‌سازد و با مشاهده این حیوان با سروصدای زیاد محل وجود مار را به انسان نشان می‌دهد.

قدرت سخنگویی: مرغ مینا پرنده ای باهوش است که قدرت تقلید صدای فوق الاده ای دارد مینا قادراست که واژه‌ها را تقلید کند و کلمات زیادی را حفظ کند، و می تواند کلمات زیادی را بیاموزد و صداهای اطرافش مانند صدای زنگ خانه یا تلفن یا دزدگیر ماشین و.... را به خوبی تقلید کند تا به انجا که به اشتباه بیفتید که مثلا این صدای تلفن است یا مرغ مینا.

به همین علت در هندوستان و بسیاری از کشورهای دیگر آسیایی به عنوان پرنده‌ای اهلی و خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پرنده در هندوستان رمز عشق به شمار می‌روند زیرا که در طول زندگی بسیار ازدواج می‌کنند و برخی از دلباختگان هندی برای به دست آوردن دل محبوبه خود مرغ مینایی را تهیه کرده و پس از آموزش دادن چند کلمه محبت آمیز آن را به محبوبه خود پیشکش می‌کنند.

خریداری: مرغ مینا (مرغ مقلد) بهتر است این پرنده را از وقتی خیلی کوچک است حدودا ۲ تا ۳ هفته ای خریداری کنید زیرا خطر مردن را هم پشت سر گذاشته.وقتی خیلی کوچک هستند و هیچ بال و پری در نیاورده اند بدنشان به باد حساس است و نباید در مجاورت باد قرار گیرند،

بهترین موقع برای خرید جوجه مرغ مینا ماه های خرداد و تیر است

پرنده های بزرگتر تا اخر عمر وحشی می مانند و بهتر است انها را در طبیعت رها کنید.

تعیین سن: هرچه بیشتر از سن مرغ مینا بگذرد دور چشم هایش بیشتر رو به رنگ زرد می رود. و با چین و چروکهای ریزی همراه می شود.

تعیین جنسیت: کافیست به دهان باز این پرنده نگاه کنید اگر داخل دهانش سیاه رنگ بود یعنی نر و در غیر اینصورت ماده

جنس نر بهتر است یا ماده؟ هر دوی انها مقلدین خوبی هستند و پرنده ماده هم به خوبی پرنده نر قدرت حرف زدن و فراگیری کلمات و جملات را دارد. اماعده ای اعتقاد دارند مرغ مینای نر سخنگوی بهتری است. اما در عوض مرغ مینای نر پس از ۲ سال که به بلوغ رسید مست می شود و در صورت امکان از خانه به دنبال جفت فرار خواهد کرد.

جیره غذایی: پرنده ای همه چیز خوار است انواع میوه ها و دانه ها و حشرات و جانوران کوچک مانند ملخ و پروانه. نوعی غذای اماده هم برای این پرنده در دسترس است با نام دانه پارس

طول عمر: حداکثر ۱۵ سال ، در اواخر عمر پرها ریخته و رویش مجدد نخواهد داشت، در این دوران هم به مانند دوران کوچکی به باد و سرما حساس هستند.مرغهای مینای پیر را بویژه در ماه های سرد بایستی در دمای معتدلی نگه داشت تا دچار لرزش و اشکالات تنفنی نشوند.

نکاتی در مورد جوجه مینا و نگهداری ان

دقت كنید كه یك مینای سالم، در مدت شش هفته یا اندكی بیشتر، پردار خواهد شد.
چشمهای انها شفاف درخشان، مجاری بینیش باز و شفاف، و پرهای اطراف معقد تمیز می باشد.
پر و بال مینای نوزاد، تیره و مات بوده و پوست غبغبش محكم، و زرد كمرنگ است
مرغ مینا پرنده حسودی است یعنی به وجود پرنده یا حیوان دیگری در خانه و نزد صاحبش حسادت می کند ، اگر از سوی کسی ازار ببیند فراموش نکرده و اگر موقعیت مناسب باشد بالاخره تلافی خواهد کرد.
شاید بتوان گفت مرغ مینا بهترین پرنده مقلدی است که تا کنون شناخته شده اما نگهداری از ان وقتگیر و دشوار است، مرغ مینا طبق عادت هنگام غذا خوردن خورده های میوه یا دانه ها و غذاهای نرم را به اینطرف و انطرف می پاشد روزنامه ای که در کف قفس این پرنده قرار داده می شود باید هر روز و یا ۲ بار در روز تعویض شود. میله داخل قفس این پرنده هم باید دائما شسته و تمیز شود. امکانات و وسایل لازم برای ابتنی روزانه مرغ مینا نیز باید در فقس پرنده فراهم باشد.برای این کار می توان از یک کاسه سفالی که کف قفس قرار داده می شود استفاده کرد. همچنین می توان پیش از ابتنی قسمت جلوی قفس را با یک ورقه پلاستیکی تمیز پوشاند تا از خیس شدن اطراف جلوگیری به عمل اید.
مرغ مینا بر خلاف طوطی ها اصلا خجالتی نیست و پیش روی غریبه ها و تازه وارد ها هم به راحتی صحبت می کنند.
حتما تا به حال دیده اید که جوجه ی پرندگاه مختلف کنار منقارشان "زرد رنگ " است ، در این حالت که کناره های منقار شل و نرم است جوجه توانایی نوک زدن به زمین و دانه برداشتن را ندارد. به خاطر همین است جوجه ی پرنده ای مانند گنجشک یا مرغ مینا یا... حتی پر و بال هم در اورده باشند و به اینطرف و انطرف هم بپرند اما باز مادرشان غذا را در دهانشان می گذارد. هنگامی که سن جوجه مرغ مینا از یک ماهگی گذشت قسمتهای زرد رنگ ناحیه منقار از بین رفته و جای خود را به یک منقار قوی و سفت می دهند که روز به روز محکمتر می شود ، در این حالت پرنده احساس جوانی و قدرت می کند.
مرغ مینا ها حتی انهایی که از اول به دست صاحب خود بزرگ شده اند ،دوست ندارد که در دست گرفته شوند. اما اگر مجبور شدید که یک مرغ مینا را دست بگیرید شب هنگام تاریکی بهترین موقعیت است چون قدرت دید کمتری در تاریکی دارد و احتمالا ضربات دردناک کمتری به شما وارد می کند هنگام تاریکی.


رده بندی علمی مینا

خانواده سارسانان «استومیده Stumidae » خانواده‌ای است که سه جنس مینا را در بر می‌گیرد و این جنس‌ها عبارتند از:

جنس مینای گوشواره‌ای یا گراکولا Gracula دوازده گونه

جنس مینای معمولی یااکری دوتریس Acridotheres هشت گونه

جنس مینای بالی یا لیکوپسار Leucopsar یک گونه

رنگ واندازه وشکل ظاهری مینای معمولی

مینای معمولی سر و گردنی سیاه رنگ و پشت و سینه آن قهوه‌ای رنگ و در هنگام پرواز لبه‌های دم و زیر بال‌ها به رنگ سفید دیده می‌شوند. منقار و پاها و پوست پشت چشم‌ها به رنگ زرد است. رنگ پر مینای ماده همانند مینای نر است اما جثه کوچک تری دارد و رنگ پر و بال آن کم رنگ تر است. این پرنده برخلاف بسیاری از پرندگان به جای جهیدن بر روی زمین راه می‌روند. لکه‌های زرد موجود در پس سر مینای گوشواره‌ای در مینای معمولی دیده نمی‌شود و یا به صورت‌های دیگر و رنگ‌های دیگر ظاهر می‌شوند برای مثال در «مینای بانک» این لکه به رنگ پرتقالی است. لبه‌های دم پرنده در گونه مینای معمولی به رنگ سفید است و در مینای دمگاه سفید، رنگ پرهای اطراف دم پرنده نیز به رنگ سفید است.

مینای گوشواره‌ای:

به طور کلی رنگ پر و بال تمام انواع مینای گوشواره‌ای سیاه متالیک است که در صورت تابش نور به رنگ‌های ارغوانی رنگین کمان، فیروزه‌ای و یا سبز تیره در می‌آیند. تمامی انواع مینای گوشواره‌ای، لکه‌های زردی در پشت و زیر چشم دارند که اندازه آن ازگونه‌ای به گونه دیگر متفاوت است و رنگ آن از زرد تیره تا زرد روشن متفاوت است، به این لکه‌ها «گوشواره» می‌گویند. تعداد این لکه‌ها معمولاً در پس سر دو عدد و در زیر چشم یک عدد می‌باشد و در برخی از گونه‌ها ممکن است که این لکه‌ها به یکدیگر متصل شده و لکه زرد بزرگی در پس سر پرنده تشکیل دهند

مینای بالی : رنگ بدن سفید و متمایز از سایر مینا ها میباشد

توضیحات تغذیه مینا

مینا پرنده‌ای همه چیز خوار است و در طبیعت بیشتر بر انواع میوه‌ها، دانه‌ها، حشرات و جانوران کوچک نظیر ملخ و پروانه تغذیه می‌کند و معمولاً با پرسه زدن روی زمین به دنبال غذا می‌گردد. برگ‌ها را زیر و رو می‌کند و سعی می‌کند کرم‌ها و حلزون‌های مخفی شده در زیر برگ‌ها را صید کند. البته علاوه بر میوه جات و دانه جات بر کرم خاکی، گل، شهد گل و فضله ماكیان نیز تغذیه می‌کند. از موش و قورباغه و مارمولک نمی‌ترسد و آن‌ها را شکار می‌کند و حتی در صورت لزوم به تخم سایر پرندگان نیز رحم نمی‌ کند. گاهی اوقات نیز بر روی پشت گاوها می‌نشیند و سعی می‌کند که حشرات موجود بر روی آن و یا حشرات موجود در اطراف تغذیه نماید. مینا بر روی زمین‌های شخم زده نیز به دنبال حشراتی می‌گردد که براثر شخم زدن از زیر خاک بیرون آمده‌اند، به هرحال پرنده‌ای مفید به شمار می‌رود که می‌توان به راحتی از آن برعلیه آفات کشاورزی استفاده کرد.

تولید مثل مینا

در شهر، مینای بالغ لانه خود را زیر لبه پشت بام می‌سازد و اما در بیرون شهرها معمولاً لانه خود را در سوراخ درخت‌ها می‌سازد و یا این که از لانه‌های قدیمی پرندگان دیگر استفاده می‌کند. لانه مینا از علف و شاخه‌های نازک همراه با تکه‌های کاغذ و غیره ساخته می‌شود. هردو والدین جوجه‌ها را بزرگ می‌کنند و لانه را نیز به کمک هم می‌سازند. قبل از تخمگذاری پرنده نر چنانچه کاکل داشته باشد کاکل خود را بر می‌افرازد و در معرض دید پرنده ماده می‌گذارد و منقار خود را بالا و پایین می‌برد و از خود صدای مخصوصی در می‌آورد و اقدام به تمیز کردن پر وبال پرنده ماده می‌کند و بدین گونه سعی می‌کند توجه پرنده ماده را به طرف خود جلب کند. البته گاهی نیز دیده شده که دو پرنده نر در کنار هم این رفتارها را از خود نشان داده‌اند. پرنده ماده نیز در قبال رفتارهای جنسی پرنده نر تحریک شده و به آرامی روی نشیمنگاه نشسته و با پایین آوردن بدن خود، پرنده نر را به جفتگیری دعوت می‌کند. جفتگیری چند ثانیه بیشتر به طول نمی‌کشد و ممکن است که پرنده نر چندین بار در یک روز جفتگیری کند اما در واقع برای بارور کردن یک خوشه تخم، فقط یک بار جفتگیری کافی است. پس از جفتگیری پرنده ماده خود را برای تخمگذاری آماده می‌کند.

ادامه مطلب

میله نشیمنگاه پرندگان زینتی

نکاتی درباره میله نشیمنگاه پرندگان زینتی

میله نشیمنگاه یکی از ضروری ترین احتیاجات پرندگان در محیط اسارت چه در قفس و چه ازاد در منزل میباشد که توجه خاصی را می طلبد.متاسفانه میله های نشیمنگاه اصلی داخل قفس ها اصلا مناسب نیستند و حتی برای پرنده مضر هستند.بنابراین باید سریعا تعویض شوند و از میله های مناسب طبیعی که خود قادر به تهیه انها هستید استفاده شود.در ادامه مطلب شرایط میله مناسب و توضیحات تکمیلی ذکر شده است

مناسب ترین میله نشیمنگاه برای پرندگان (طوطی، قناری)

مسلما میله نشیمنگاه پرندگان یکی از مهمترین وسایلی میباشد که پرندگان به صورت مدام از ان استفاده میکنند و توجه خاصی باید به ان شود. همانطور که از اسم میله نشیمنگاه پیداست وسیله ای است که پرندگان روی ان استراحت میکنند، میخوابند،به این طرف و ان طرف میپرند و .... اما یک توضیح اضافی هم باید به این جمله اضافه کرد که میله نشیمنگاه به معنی فلزی بودن ان نیست و فقط اصطلاح میله به کار رفته است

مزیت میله نشیمنگاه مناسب:جلوگیری از رشد بیش از حد ناخن ها،جلوگیری از بیماری های پا،احساس امنیت بیشتر در پرندگان و ......

کاربرد میله نشیمنگاه:مهمترین کاربرد ان در قفس است ولی در محیط منزل اگر پرنده ازاد باشد نیز باید مکانی را برای قرار دادن میله برای استراحت پرنده قرار داد.البته برای پرندگانی مانند طوطی استفاده از درخت خزیدن نسبت به میله تک در کنجی از منزل ارجعیت دارد(برای اگاهی از درخت خزیدن و نحوه ساخت ان به این قسمت مراچعه فرمایید)

میله نشیمنگاه مناسب:مهمترین شرط یک میله مناسب ،چوبی بودن و طبیعی بودن ان است که متاسفانه میله های اصلی داخل قفس ها به هیچ عنوان مناسب نیستند.اکثر میله های قفس های پرندگان کوچک مثل قناری ها و مرغ عشق ها پلاستیکی و خیلی باریک هستند که باید سریعا با نوع چوبی که در ادامه شرح خواهم داد تعویض شوند.میله های اصلی قفس های بزرگ برای طوطی ها هم با وجود اینکه چوبی هستند متاسفانه به قدری سیقل شده اند که به درد نمیخورند یا قطر انها مناسب طوطی یا پرنده شما نیست.

به هر حال با نتیجه گیری از مطالب بالا در خواهیم یافت که میله های اصلی قفس ها چه چوبی و پلاستیکی حتما باید تعویض شوند و میله ی چوبی با شرایط زیر را باید جایگزین کرد

شرایط میله نشیمنگاه:میله نشیمنگاه شرایط خاصی احتیاج ندارد و فقط طبیعی بودن و قطر ان مد نظر است. چوب درختانی همچون کاج و بید،چنار، و.... مورد توجه ترین میله ها هستند ولی به نظر شخص بنده استفاده از شاخه های کاج نسبت به بید و چنار از ارجعیت بالاتری برخوردار است.در کل میله ای مناسب است که زیاد سیقل نباشد و حداقل پوسته پوسته باشد به این صورت پرندگان از نشستن روی این میله ها بیشتر لذت میبرند، لیز نمیخورند و مطمئن تر روی این میله ها مینشینند البته برای طوطی ها این شاخه ها علاوه بر این که بیشتر احساس امنیت میکنند و لیز نمیخورند، علاقه خاصی هم به جویدن پوسته ها دارند و یک اشتغال برایشان محسوب میشود در کل از این پوسته ها استقبال خاصی میکنند.برای قناری من به شخصه از چوب درخت انگور استفاده میکنم که علاوه بر پوسته دار بودن و زبر بودن ان از قطر های مناسبی نیز برخوردار است.ولی برای طوطی ها از همان درخت کاج یا شاخه های اصلی و قطور درخت انگور نیز میتوان بهره گرفت.قدم دوم برای انتخاب شاخه قطر شاخه است که بستگی به نوع پرنده دارد.شاخه باید به نحوی انتخاب شود که پای پرنده به دور ان کاملا مدور نشود بلکه باید پای پرنده به اندازه نیم دایره و یا حتی بیشتر قرار بگیرد و ناخن ها به روی چوب قرار گرفته باشد.درکل اگر خواسته باشیم چوب مناسبی را انتخاب کنیم بسته به نوع پرنده چوبی را انتخاب میکنیم که قطر ان متناسب با پای پرنده باشد و زبری و پوسته برای جلوگیری از لیز خوردن پرنده نیز داشته باشد

توجه توجه:با خواندن مطالب بالا شاید فکر کنید که همه میله ها باید یکسان و هم اندازه و با این شرایط تعبیه شوند ولی باید عرض کنم که این چنین نیست.میله ها باید دارای قطر های مختلف و حتی قطرهای باریک نیز باشد و تنها میله ای را با بهترین شرایط ذکر شده در بالا قرار دهید که مکان اصلی و استراحتگاه پرنده در شب و روز است.زیرا پرنده بیشترین زمان مثلا در شب یا روز را روی این میله قرار میگیرد.مثلا قناری ها با وجود اینکه صبح تا شب در فعالیتند و از این شاخه به شاخه ای دیگر میپرند در شب یا زمان استراحت روی یک شاخه خاص که به احتمال زیاد بالاترین شاخه است قرار میگیرند که باید این شاخه شرایط ذکر شده را داشته باشد.طوطی ها نیز مانند قناری به همین صورت رفتار میکنند و شاخه ای را برای استراحتگاه انتخاب میکنند که باید شرایط مناسبی که در بالا ذکر شد را داشته باشد.

نتیجه گیری کلی:میله نشیمنگاه ضروری ترین احتیاجات یک پرنده محسوب میشود که توجه خاصی باید به ان شود.برای پرندگان زینتی همچون قناری ، مرغ عشق و طوطی ها و حتی دیگر پرندگان میله هایی با قطر های مختلف از شاخه های طبیعی درختان که دارای پوسته یا یا زبری باشد بهترین محسوب میشود.در ضمن بیشترین توجه را باید به شاخه ای داشت که پرنده بیشتر اوقات مثلا در شب یا روز روی ان استراحت میکند.طوطی ها و قناری و شاید سایر پرندگان دیگر همیشه میله ای را انتخاب میکنند که در بالاترین سطح از زمین قرار گرفته باشد(شما میتوانند با توجه به پرنده تان در چند روز محل دائمی ان را تشخیص داده و اقدام به میله گذاری صحیح و اصولی که در بالا توضیح داده شد کنید

ادامه مطلب

کاکادو کاکل نخلی،ارا کاکادو ، Palm Cockatoo

کاکادو کاکل نخلی،ارا کاکادو ، Palm Cockatoo

نام علمی:Probosciger aterrimus

کاکادو کاکل نخلی یا ارا کاکادو با سایز ۵۵ الی ۶۰ سانتیمتر و وزنی برابر ۹۰۰ الی ۱۲۰۰ گرم از طوطی سانان بسیار زیبا است که در خانواده کاکادو ها به چشم میخورد.

نسبت به سایر گونه های کاکادو و حتی طوطی سانان، سایز و وزن قابل ملاحظه ای دارد البته اراها طول بدنی بلند تر از کاکل نخلی ها دارند اما این مطلب قابل ذکر است که دم بلند انها بیشترین طول بدن را تشکیل داده اند، در صورتی که کاکل نخلی ها بدنشان بیشترین سایزشان را تشکیل میدهد .

زیستگاهشان گینه نو،اندونزی و شبه جزیره کیپ یورک استرالیای شمالی است.به دلیل شکار شدن بیش از حد و تکثیر ناموفق کمیاب بوده و حتی از پرندگان حفاظت شده میباشد.یکی از حالات این پرنده طبل زدن یا چیزی شبیه ان است:کاکادو کاکل نخلی با برداشتن تکه چوبی با قطر نسبتا قابل ملاحظه ای و نشتن روی درختهای مرده یا بریده شده شروع به طبل زدن میکند یعنی با یک پای خود چوب را گرفته و ان را محکم به تنه درخت میکوبد و صدای بلندی را با این حرکت تولید میکند.(در مورد دلیل این کار مطلبی در دست نیست).کاکادو کاکل نخلی یا ارا کاکادو طول عمر نسبتا زیادی دارد و شواهدی در باغ وحش استرالیا حاکی از سن بالای این پرنده که حدود ۸۰ الی ۹۰ سال است را نشان میدهد.شواهد معتبری از اینکه این پرنده در باغ وحش لندن ۵۶ سال عمر کرده هم وجود دارد که اگر خواسته باشیم واقع بینانه فکر کنیم باید سنی حدود ۶۵ سال را برای این طوطی تخمین بزنیم

ادامه مطلب

کاکادو ملوک cacatua moluccensis

کاکادو ملوک cacatua moluccensis

طولش به 52 سانتیمتر رسیده و در جزایر جنوبی ملوک نظیر کرام ،ساپاروا وهاروکو زیست مینماید.رنگ اصلی پرهایش سفید بوده که با قرمز خفیفی مخلوط شده است کاکل قرمز او اکثرا بسته بوده و تنها برای تاثیر گذاردن باز میشودو پرندگان وارداتی در اوایل بسیار محتاط و خجالتی بوده و در صورت ترس جیغ های بلندی میزنند. اما به سرعت اهلی شده و رابط عمیقی با نگهدارنه برقرار میکنند .

در صورت نگهداری در پاسیو تکثیرشان میسر است و مطمئن ترین نشانه اختلاف جنسیت حلقه چشم هاست که در نر قهوه ای سیاه و در ماده قهوه ای قرمز روشن است 3عدد تخم گذارده و جوجه ها پس از گذشت 28 روز از تخم بیرون امده و پس از8 تا 9 هفته لانه را ترک میکنند

ادامه مطلب

کاکادو کاکل سفید cacatua alba

کاکادو کاکل سفید cacatua alba

طولش به 46 سانتیمتر میرسد و در جزایر ترنات ،تیدور ،هالماهرا،اوبی و بتیان مجتمع الجزایر ملوک زیست میکند .رنگ پرهایش سفید خالص است .

در صورت نگهداری انفرادی اهلی شده اما به توجه زیاد نیازمند است او را با استغداد ترین نوع کاکادوچه از نظر کلمات چه از نظر حرکات اکروباتیک میدانند.اغلب در سیرکها و نمایشها از ان استفاده میشودو تکثیرش در پاسیو میسر شده و مطمئن ترین نشانه اختلاف جنسیت حلقه چشم هاست که در نر قهوه ای سیاه و در ماده قهوه ای قرمز روشن است 2 تا 3 تخم گذارده و جوجه ها پس از گذشت 28 روز از تخم بیرون امده و پس از8 تا 9 هفته لانه را ترک میکنند

ادامه مطلب

کاکادو کاکل پرتقالی cacatua sulphurea citrinocristata

کاکادو کاکل پرتقالی
cacatua sulphurea citrinocristata

این کاکادو رگه ای از کاکادو کاکل زرد کو چک بوده و در جزیره سومبا زیست می نمایدو آنان معمولا بزرگتر از نوع اصلی بوده و اختلافشان در پرهای پرتقالی روی گوش و کاکلشان است در صورت نگهداری انفرادی بسیار اهلی شده و رابطه عمیقی با نگهدارنده و تمامی خانواده بر قرار میکند. در صورت عدم توجه مبادرت به کشیدن جیغ های پی در پی میکنند .بهتر است به صورت جفت نگه داری شوند تکثیر انها اغلب با موفقیت همراه بوده . 2 تا 3 تخم گذارده و جوجه ها پس از گذشت 28 روز از تخم بیرون امده و پس از 9 هفته لانه را ترک میکنند

ادامه مطلب

کاکادو کاکل زرد کوچک cacatua sulphurea

کاکادو کاکل زرد کوچک cacatua sulphurea

طولش 33 سانتیمتر بوده و در سولاوسی و جزایر کوچک سوندا زیست میکند .رنگ اصلی اش سفید،رنگ پرهای گوش وقسمت فوقانی کاکل زرد بوده و جفت آنها از نظر رنگ اختلاف ندارند.

نر اغلب درشتر ونوکش نیز قوی تر است ،اما مطمئن ترین نشانه رنگ حلقه چشم هاست که در نر سیاه و در ماده قرمز روشن میباشد در صورت نگهداری انفرادی بسیار اهلی شده و رابطه عمیقی با نگهدارنده و تمامی خانواده بر قرار میکند 2 تا 3 تخم گذارده و جوجه ها پس از گذشت 28 روز از تخم بیرون امده و پس از 9 هفته لانه را ترک میکنند

ادامه مطلب

کاکادو اینکا cacatua leadbeateri

کاکادو اینکا cacatua leadbeateri

طولش 38 سانتیمتر بوده و در جنوب و غرب استرالیا و مناطق خشک زیست میکند.رنگ اصلی پرهایش سفید با رگه های قرمز است. گردن ،صورت ،سینه و شکم قرمز کمرنگ،کاکلش قرمز زرد وسفید میباشد.

بدون شک یکی از زیباترین کاکا دو هاست .گرفتن و صادرات ان ممنوع و تکثیر ان کمتر با موفقیت همراه بوده است.2تخم میگذارند ،نر و ماده روی تخم ها میخوابند و جوجه ها پس از 8 هفته لانه را ترک میکنند

ادامه مطلب

کاکادو کاکل زرد بزرگ cacatua galerita

کاکادو کاکل زرد بزرگ cacatua galerita

طولش به 50 سانتیمتر میرسد.منطقه زیستش گینه جدید و شمال شرقی و شرق استرالیا میباشد کاکلش زرد رنگ وسایر پرهایش به غیر از قسمت زیرین دم که زرد رنگ هستند سفید خالص میباشد.

در نوع اصلی اش دور چشم سفید،ولی در رگه گینه جدید cacatua galerita triton ابی است انها بسیار اهلی شده و روابط عمیقی با نگهدارنده خود خویش برقرار میکنند.

برای اولین بار در سال 1883 برای اولین بار در آلمان تکثیر شده و از ان پس با موفقیت پرورش میابد.
۲ تخم گذاشته و جوجه ها پس از 30 روز از تخم درامده و پس از 8 هفته لانه را ترک میکنند

ادامه مطلب

کاکادو گوفینس cacatua goffini

کاکادو گوفینس cacatua goffini

طولش 29 سانتیمتر بوده در جزایر تانیبار بین شمال استرالیا و گینه جدید زیست مینماید. پرهایش عمدتا سفید و پرهای کاکل گردنش قرمز خفیف هستند بین چشم ها و پیشانی اش نوار پرتقالی کمرنگی ملاحظه می شود قسمت زیرین شا هپرها و پرهای دم زرد رنگ ،دور چشمش ابی خاکستری روشن و رنگ حلقه چشم نر سیاه و در ماده قهوه ای قرمز است .

زمانی تعداد زیادی از انها به کشورهای دیگر صادر شدند.تکثیر در اروپا با موفقیت همراه بوده است .انان بین 2 تا 4 تخم گذارده و جوجه ها پس از 29 روز سر از تخم بیرون اورده و پس از گذشت 10 تا 11 هفته لانه را ترک میکنند. در امر تکثیر هم نر و هم ماده روی تخم ها میخوابند (نر معمولا در طول روز میخوابد)

ادامه مطلب

کاکادو صورتی eolophus roseicapillus

کاکادو صورتی eolophus roseicapillus

طولش به 35 سانتیمتر رسیده وسه رگه ان در مناطق وسیعی از استرالیا زیست میکنند. گردن ،صورت ،سینه و شکمش صورتی (به رنگ گل رز)قسمت فوقانی بالهاودم خاکستری ابی و پشتش خاکستری روشن،بالای سر و کاکلش قرمز کمرنگ و رنگ منقارش خاکستری روشن است.

نر و ماده دارای رنگ امیزی یکسانی هستند.اما رنگ حلقه چشم نر قهوه ای تیره ودر ماده ها پرتقالی روشن است

امروزه تکثیرشان در پاسیو به خوبی میسر است .انان بین 3 تا 5 تخم گذارده و تخم ها پس از 25 روز تبدیل به جوجه میشوند و جوجه ها پس از هشت هفته لانه را ترک میکنند

ادامه مطلب

طوطی کاکادو

طوطی کاکادو

یکی از محبوبترین پرندگان زینتی است. برای نگهداری این پرنده زینتی همیشه با یک کاکادو جوان آغاز کنید.کاکادو ها طوطی های استثنایی هستند که بیشتر جنبه آکروباتیک بودنشون جذابیت داشته تا سخن گوییشان کاکادو دارای هوش فوق الاده و طبیعت فعال و شادابی دارند . از جمله خصوصیات دیگری مانند عشق ورزیدن به صاحب و اعضای خانواده این پرنده را به حیوان خانگی ایدال بدل کرده است

روش نگهداری طوطی کاکادو

با توجه به صدای ناهنجار ، جثه بزرگ و منقار قوی آنها که می تواند به وسایل مختلف آسیب وارد کند،نگهداری آنها آسان نخواهد بود. با وجود این اگر توجه کافی به این پرنده دارید، به شما علاقه زیادی نشان می دهد و به پرنده ای بسیار رام و اهلی تبدیل می شود.وابستگی شدیدی به صاحبش دارد.در صورتی که به این پرنده توجه کافی نشود به عارضه کندن پرها دچار می گردد. در صورت بروزاین حالت،برطرف کردن آن بسیار دشوار خواهد بود.

کاکادوها در همه حال چه خوشحالی و چه ناراحتی و یا برای جلب توجه کردن همیشه جیغ های وحشتناکی می زنند که همین جیغ ها طرفداران آنها را کم کرده است!درکل اگر شما وقت کافی برای سپری کردن با پرنده دارید اقدام به خرید کنید درغیر اینصورت یا شما از دست پرنده کلافه میشوید یا پرنده از دست شما. در صورتی که وقت کافی ندارید و تمایل به نگهداری این پرنده دارید بهترین کار نگهداری جفت است که شامل هزینه سنگینی خواهد شد

تغذیه طوطی کاکادو
جیره غذایی شامل تخمه و دانه های دیگر مانند بادام و پسته همراه با میوه و سبزیجات است.اکثر کاکادو های اهلی سر میز باشما غذا خواهند خورد و میتوان هر چیزی را به آنها داد به غیر از چیزهایی که دستگاه گوارش طوطی ها را دچار اختلال میکند مانند پنیر، نمک ،ادویه جات و ....

تولید مثل طوطی کاکادو

تعیین جنسیت: پرنده ماده بالغ از روی عنبیه قرمزش قابل تشخیص است و نرها چشمانی سیاه دارند.(برای اطلاعات بیشتر به قسمت انواع کاکادوها مراجعه کنید)

تکثیر: کاکا دوها به راحتی با هم جفت میخورند و تکثیر از آنها نسبتا آسان است و بعضی از آنها به راحتی تکثیر میشوند.برای تکثیر نیاز به یک جفت آماده که با هم جفت خورده اند و یک پاسیو داخلی یا خارجی نیاز دارید. لانه تکثیر بهتر است از کنده تو خالی که به صورت عمودی قرار گرفته استفاده کنید.تکثیر کاکادوها با اکثر طوطی ها یکسان است و میتوانید در قسمت تکثیر طوطی ها به صورت کامل مطالعه فرمایید


گروه کاکادوها شامل طوطی های متوسط و بزرگ به طول های ۳۰ تا ۷۰ سانتیمتر میگردد که اکثر آنها کاکل دارند.آنهایی که به عنوان حیوان خانگی نگهداری میشوند اغلب دارای رنگ روشن هستند .برای آشنایی بیشتر به بخش انواع کاکادوها مراجعه کنید.

در ایران به اشتباه كاكادوها را بارتا می نامند که شاید به خاطر فیلم معروفیه که تو ایران پخش شده ونقش اول اون فیلم یه کاکادو بوده است

ادامه مطلب

اهداف پرورش مينا

اهداف پرورش مينا :

1. تقليد صدا :

ميناي گوشواره اي براي صدها سال در سرزمين هاي بومي خود به عنوان پرنده اي سخنگو از شهرتي افسانه اي برخوردار بوده است. تمامي انواع ميناي گوشواره اي قادر به تقليد صدا هستند اما برخي از انواع آن بهتر از ديگران اين كار را انجام مي دهند . ميناي گوشواره اي جاوه ( Java Hill mynah) و ميناي گوشواره اي هندي بزرگ (Greater Indian Hill mynah) از ساير پرندگان سخنگو در تقليد صدا مهارت بيشتري دارند و به همبن دليل به تعداد زيادي و بيش از ساير انواع مينا خريد و فروش مي شوند.

اين دو نوع مينا قادرند كه با همان لحن و به وضوح كلماتي را كه آدمي بر زبان مي آورد تقليد كنند. البته در بين اين دو نوع ميناي گوشواره اي جاوه صداي بلندتري از خود درمي آورد. اين نوع مينا قادر به تقليد صداهاي بسيار عميق داشته و صداي آن بسيار به صداي انسان شبيه است و صداي آن از صداي ميناي گوشواره اي هندي ، واضح تر و مفهوم تر به نظر مي رسد.

ميناي گوشواره اي كوچك (Gracula religiosa indica) نيز در كنار ميناي گوشواره اي هندي بزرگ و ميناي گوشواره اي جاوه صيد شده و مورد خريد و فروش قرار مي گرفت ، اما مانند دو گونه فوق الذكر محبوبيت ندارد، زيرا كه اين گونه هرچند كه قادر به ياد گرفتن كلمات و جملات بودند اما نمي توانستند آن را به نحو احسن تقليد نمايند. ميناي گوشواره اي كوچك صداي بلند تري دارد ، اما محدوده تن مورد نياز براي تقليد صداي انسان را همانند ميناي گوشواره اي هندي بزرگ و ميناي گوشواره اي جاوه ندارد.

ميناي گوشواره اي از طرف بسياري از افراد به عنوان بهترين پرنده سخنگو در جهان شناخته شده است و مي تواند هر نوع صداي آدمي را تقليد كرده و در تن هاي بالا و پايين نغمه سرايي نمايند. برخي از محققان معتقدند كه مينا مي تواند تا 100 كلمه تقليد نمايد.

1. خريد و فروش :

به منظور سود بيشتر پرورش دهندگان بسياري علاقه دارند تا از اين پرنده جوجه گيري نموده و جوجه هاي آن را به قيمت گزافي در بازار به فروش رسانند.



1. عرضه در باغ وحش ها و پارك ها :

در حال حاضر شهرداري بسياري از شهرهاي كشور اقدام به راه اندازي قفس پرندگان مختلف در پارك هاي شهر نموده است و در بين اين قفس ها هميشه قفسي را به مرغ مينا اختصاص مي دهند. اين كار جالب باعث جذب كودكان به ويژه كودكان دبستاني به سوي اين گونه امكان مي گردد و باعث آشنايي هرچه بيشتر آنان با پرندگان مي شود.

1. مبارزه با حشرات كشاورزي :

مرغ مينا بر حشرات و آفات كشاورزي تغذيه مي كند از اين رو در مبارزه بيولوژيك با آفات كشاورزي نقشي حساس ايفا مي كند. استفاده از اين پرنده براي از بين بردن حشرات زيانبار گياهان بسيار مفيد بوده و هيچ گونه آثار جانبي ناشي از مصرف حشره كش را به همراه ندارد. اما از سوي ديگر باعث رشد و زاد و ولد بي رويه اين پرنده مي شود كه اين امر به خودي خود مي تواند سيستم حيات وحش را مختل سازد . در اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم مرغ مينا به منظور كنترل حشرات موذي كه ضررهاي فراواني به مزارع كشت نيشكر ميزدند وارد كشور فيجي شدند و بعدها به مناطق شمالي و به جزيره ساموا و امواي امريكا و پلنزي فرانسه و جزاير كوك ، هاوايي ، كالدونياي جديد و جزاير سليمان ، جزاير والس و فوتونا ،‌تونگا و وان واتو راه شتافتند.در حال حاضر تعدادي از اين پرندگان در استراليا و نيوزلند باعث بروز مشكلات در حيات وحش آن كشورها شده و مشكلاتي را براي زندگي پستانداران نادر و كوچك اندام استراليايي و همچنين طوطي هاي آن به وجود آورده است و اين مشكل تا بدان جا جدي است كه دولت استراليا در پي برنامه ريزي جامعي براي از بين بردن اين پرنده است.

ادامه مطلب

کوتاه کردن ناخن پرندگان زینتی

کوتاه کردن ناخن پرندگان زینتی (طوطی،قناری)

روش صحیح کوتاه کردن ناخن و منقار پرندگان:
در این بخش روش صحیح کوتاه کردن ناخن ها و منقار پرندگان توضیح داده میشود.البته در صورتی که از چوبهای طبیعی درختان در سایز های مختلف ،برای میله نشیمنگاه استفاده کنیم یا امکان جویدن را مثلا برای طوطی ها محیا کنیم یا تغذیه صحیح را رعایت کنیم و نکات دیگری که در بخشهای مختلف این سایت به ان پرداخته شده را رعایت کنیم کمتر به مشکل بلندی ناخن ها و منقار دچار میشویم.به هر حال در صورت بلند شدن ناخنها و منقار چاره ای جز کوتاه کردن ان نداریم .در ادامه متن روش صحیح کوتاه کردن ناخن ومنقار با توضیحات لازم ذکر شده است



کوتاه کردن ناخن و نوک پرندگان

کوتاه کردن ناخن ها و جلوی قسمت فوقانی منقار به صورت مرتب انجام نمیگیرد.تمامی قسمت های استخانی بدن نظیر ناخن ها و منقار توسط سلول های خونی ساخته شده وبه هنگام رشد سخت میشوند.این قسمتها در ضمن رشدشان دارای فرسایش نیز میباشد و در اثر اصطکاک کوتاه میشوند و معمولا رشد و فرسایش انان در حد تعادل قرار دارد.

پرندگانی مانند طوطی که از امکانات جویدن برخوردار باشند یا میله نشیمنگاه پرندگانی مانند قناری ، طوطی،مرغ عشق و.....اگر زیاد نازک نباشد به ندرت نیاز به کوتاه کردن منقار یا ناخن نیاز خواهند داشت.

توصیه:برای جلوگیری از بلند شدن ناخن ها بهتر است از چوبهای طبیعی درختان در سایزهای مختلف استفاده کنید و از میله های فلزی یا پلاستیکی داخل قفس یا چوبهای باریک استفاده نکنید و انها را با چوب طبیعی درختان تعویض کنید

توجه:علاوه بر امکان جویدن و میله نشیمنگاه تغذیه نیز در رشد بیش از حد ناخن ها تاثیر بسزایی دارد.

به هر حال درصورتی که امکانات جویدن، میله نشیمنگاه و تغذیه، مناسب باشد کمتر با بلندی ناخن و منقار مواجه میشویم.ولی در صورت بلند شدن این قسمتها چاره ای جز کوتاه کردن ان نداریم

کوتاه کردن ناخن ها:

برای کوتاه کردن ناخن ها بهتر است از ناخن گیر استفاده شود،ناخن گیر خوب باید از هردوطرف ناخن ها را قطع کند تا در پرندگان مسن تر شکستگی ناخن پدید نیاید.

سلول خونی داخل ناخن نباید مجروح گردد. در انواع کوچک با قرار دادن ناخن جلوی نور لامپ ،میتوان سلول های خونی را تشخص داد اما در انواع بزرگ ترباید با دقت و کمی تجربه این کار را انجام داد. برای کوتاه کردن ناخن پرندگان بزرگ بهتر است از شخص دیگری هم کمک بگیرید به اینصورت که یک نفر پرنده را محکم نگه دارد و شخص دوم پای پرنده را گرفته و ناخن ها را کوتاه کند. توجه داشته باشید که همواره کمتر بهتر از بیشتر و اسیب رساندن به پرنده است .در صورتی که با وجود همه احتیاط خونریزی پدید اید میتوان به کمک پنبه کلرید اهن به سرعت جلوی خونریزی را گرفت.

عکس زیر شما را در چکونگی و درست کوتاه کردن ناخن پرنده راهنمایی میکند


کوتاه کردن منقار طوطی ها

کوتاه کردن منقار طوطی ها به ندرت پیش خواهد امد مگر اینکه تغذیه صحیح و وسایل لازم را دراختیار پرنده خود قرار نداده باشید به هر حال قبل از انجام این کار توصیه شخص بنده به شما این است که این کار را به افراد با تجربه و حتی المقدور به دامپزشک واگذار کنید و از کوتاه کردن منقار بدون تجربه جدا خوداری کنید

شکل زیر نحوه کوتاه کردن منقار را نشان میدهد

ادامه مطلب

علل چاقی و لاغری در پرندگان

علل چاقی و لاغری در پرندگان

چاقی و لاغری پرنده در محیط طبیعی معنایی ندارد چون پرندگان به خاطر فعالیت روزانه به ندرت چاق میشوند در حالی که پرندگان لاغر و نحیف هم شانسی برای زندگی ندارند و توسط شکارچیانشان شکار خواهند شد.بنابراین چاقی و لاغری پرنده فقط در اسارت مورد بحث خواهد بود و برای جلوگیری از ان باید اصول نگهداری را رعایت کرد. در ادامه مطلب راه های پیشگیری و درمان چاقی و لاغری را مورد بحث قرار میدهیم

اصولا چاقی پرندگان در اسارت اتفاق خواهد افتاد زیرا در محیط طبیعی، پرندگانی مانند طوطی یا قناری ها برای به دست اوردن غذا مجبورند مسافت زیادی را طی کنند و مرتبا در جستجوی غذا و در تحرک و اشتغالند و میزان غذای دریافتی صرف فعالیت هایشان از جمله همین جستجوی غذا و سایر فعالیتها مانند جفتگیری و تکثیر،تمیز سازی پرها،بزرگ کردن جوجه ها و پروازهای طولانی و... خواهد شد بنابراین به ندرت شاهد پرنده چاق در طبیعت خواهیم بود حال اینکه پرنده ضعیف یا لاغر هم جایی برای زندگی نخواهد داشت زیرا به سرعت توسط شکارچیانش شکار شده و از بین میرود.بنابراین تنها با لاغری و چاقی در اسارت پرندگان مواجه خواهیم بود

در اسارت پرندگانی که تحرک کافی ندارند یا از رژیم غذایی یکنواخت و پرچرب استفاده میکنند به سرعت چاق میشوند در حالی که در اسارت کمتر با پرنده لاغر اندام مواجه میشویم اما مواردی هم در اسارت مانند ضعف غذایی پرنده و فعالیت بیش از حد و لاغری و نحیف شدگی پرنده دیده شده است.


راه های پیشگیری از چاق شدن: برای جلوگیری از چاق شدن پرنده باید از رژیم غذایی متنوعی استفاده کرد و حداقل پرواز ازاد برای انواع کوچک قناری یا طوطی و محیا کردن اشتغال و گشت و گذار برای طوطی های بزرگ که بالهایشان چیده شده را فراهم کرد.نگهداری پرنده در قفس برای مدت طولانی و تغذیه با غذای یکنواخت مهمترین عوامل در چاقی پرنده خواهد بود بنابراین برای پیشگیری باید شرایط اشتغال پرنده و تغذیه صحیح را مد نظر داشت

راه های پیشگیری از لاغری پرنده: در اسارت به ندرت با لاغری پرندگان مواجه خواهیم بود اما به هرحال رژِیم غذایی ضعیف و حقیر یکی از عوامل لاغری حواهد بود.بیماری ها هم در لاغری پرنده در اسارت نقش دارند

تشخیص پرنده لاغر یا چاق:چاقی یا لاغری پرنده را میتوان توسط فرم بدنی پرنده (شکم و سینه) تشخیص داد.پرنده چاق دارای سینه بزرگی است به طوری که استخوان سینه تقریبا بین عضلات سینه پنهان شده است در حالی که پرنده لاغر تیزی استخوان سینه به شکل مشهودی قابل ملاحظه است

درمان:برای درمان چاقی یا لاغری که شاید بیماری هم محسوب نشود از رژیم غذایی و روزه گیری خوداری کنید. این کار به شدت از طرف علاقه مندان و دانشمندان رد شده است.برای درمان پرنده چاق بهتر است از رژیم متنوعی که بیشتر شامل میوه و سبزیجات است استفاده کنید.از دادن غذاهای چرب مانند تخم افتابگردان ،شاهدانه،تخم کتان و سایر دانه های چرب خوداری کنید ولی این نکته هم در نظر داشته باشید که تغیر یک دفعه ای غذا برای پرنده خوشایند نبوده و ممکن است در بعضی پرندگان مانند قناری باعث اختلال و تولک بی موقع شود.بنابراین تغیر غذا باید ارام ارام انجام گیرد ،برای پرنده چاق اشتغال و فعالیت مناسبی محیا کنید.بهتر است پرندگان را برای پرواز ازاد و یا اشتغال از قفس خارج کنید شاید گذاردن غذا در گوشه ای از منزل پرنده را به این کار مشغول کند.شاید ماه ها طول بکشد تا پرنده لاغر شود ولی بالاخره به حالت طبیعی خود باز خواهد گشت.برای درمان پرنده لاغر در اسارت هم باید علت یابی شود.شاید اضافه کردن مولتی ویتامین وغذاهای تقویتی و دانه های با چربی بالا حالت طبیعی پرنده را برگرداند

ادامه مطلب